• GR |
• EN

Γεια σας. Θέλω πολύ καιρό να μιλήσω για το ακρώνυμο αυτό, το TEP, γιατί είμαι σίγουρη ότι ακόμη και πελάτες που είναι μαζί μας χρόνια δεν ξέρουν τι θα πει. TEP λοιπόν στη βιομηχανία της μετάφρασης είναι τα τρία απαραίτητα στάδια ενός μεταφραστικού έργου. Είναι η ολιστική προσέγγιση της μετάφρασης. Και εξηγώ:
Translation: το στάδιο της μετάφρασης του κειμένου, όπου ο μεταφραστής μεταφράζει το κείμενο από τη γλώσσα-πηγή στη γλώσσα-στόχο
Editing: το στάδιο της επιμέλειας του κειμένου, όπου ένας ξεχωριστός επαγγελματίας μεταφραστής-επιμελητής, εξετάζει παράλληλα το κείμενο πηγή και το μετάφρασμα και ελέγχει αν η μετάφραση είναι ακριβής, αν αποδόθηκε σωστά η ορολογία, αν έχουν ακολουθηθεί οι οδηγίες και οι προτιμήσεις του πελάτη, αν το ύφος του κειμένου είναι κατάλληλο για το κοινό και παρεμβαίνει όσο και όπου κρίνει.
Proofreading: το στάδιο του τελικού ελέγχου του κειμένου, όπου ένας ξεχωριστός επαγγελματίας μεταφραστής-επιμελητής, ελέγχει το μετάφρασμα, προσέχοντας τη στίξη, τη σύνταξη, τη γραμματική καθώς και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χώρας στην οποία θα χρησιμοποιηθεί. Πχ αν το κείμενο πρόκειται να χρησιμοποιηθεί στις ΗΠΑ αλλάζει τις ημερομηνίες, βάζοντας πρώτα το μήνα και μετά την ημέρα.
Γιατί όμως είναι το TEP τόσο σημαντικό; Δεν αρκεί η «απλή» μετάφραση; Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν αρκεί. Οι μεταφραστές ακόμη και οι καλύτεροι επαγγελματίες δεν παύουν να είναι άνθρωποι και να κάνουν λάθη. Επίσης, πολλές φορές το άτομο που έχει ασχοληθεί για αρκετή ώρα ή μέρες με ένα συγκεκριμένο κείμενο δεν μπορεί πάντα να πάρει την απαραίτητη απόσταση από αυτό και να εντοπίσει μόνο του λάθη και απροσεξίες. Τα δύο επιπλέον στάδια διασφαλίζουν την ακρίβεια και την υψηλή ποιότητα του τελικού προϊόντος που θα παραλάβει ο πελάτης. Γι’ αυτό λοιπόν την επόμενη φορά που θα χρειαστείτε μεταφραστικές υπηρεσίες και ρωτήσετε την τιμή, μην ξεχάσατε να κάνετε την εξής ερώτηση: «Τι περιλαμβάνει η τιμή αυτή;». Επειδή αυτή είναι τελικά η διαφορά μιας εταιρίας από έναν freelancer μεταφραστή.
Χρειάζεστε μετάφραση; Αν ναι, στείλτε μας ένα μέιλ στο This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. για να σας κάνουμε προσφορά, και να θυμάστε, ΕΔΩ πάντα TEP.

Back to school!

by Faye Magkouti

August may still be here, but we are back to work and to business as usual, preparing ourselves for September. September is the month of new beginnings. It has always been an exciting time when we went back to school and saw our old friends and shared our summer memories.

Personally, I feel more energized and focused every September. Maybe, it’s the fact that I’ve had some rest and I’ve missed the office. (I know, I am that lame but at least I’ve chosen well, and I love what I do) Maybe, it’s about the fact that I have access to all our freelancers, who are also back from their holidays and are ready to tackle new translation and interpreting projects. Maybe, because of all the new possibilities ahead.

We are also extremely happy to welcome to our team, Mara Liossi, our new Project Manager, who is going to replace Niki. I am certain that she will be a great asset and bring new ideas and energy to Interpretit.

Moreover, we have set some new goals and I am really lookiing forward to getting down to work. Next year we are having our fifth anniversary as a company and as we mature not only as professionals but as persons too, we understand better the kind of business that we want to have and the values that will help us design our future steps.

I really hope that you will continue to accompany us in our journey!

4η Ιουλίου

Ημέρα γιορτής σήμερα για τις ΗΠΑ και ώρα για σύντομο μάθημα ιστορίας για εμάς!

Σίγουρα όλοι έχουμε δει σε ταινίες ή στις ειδήσεις τα όμορφα πυροτεχνήματα, τις παρελάσεις, τις συναυλίες και άλλες εορταστικές εκδηλώσεις. Γιατί όμως είναι τόσο σημαντική η ημέρα αυτή για τους Αμερικάνους;

Γιατί στις 4 Ιουλίου του 1776 δεκατρείς Αμερικάνικες αποικίες διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους από το Βρετανικό Στέμμα. Για την ακρίβεια, δύο ημέρες νωρίτερα (στις 2 Ιουλίου), το Ηπειρωτικό Κογκρέσο ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας και άρχισε να συζητά το κείμενο της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας που είχε ήδη συντάξει μια πενταμελής επιτροπή, με βασικό συντάκτη τον Τόμας Τζέφερσον. Στις 4 Ιουλίου, το Κογκρέσο υιοθέτησε το τελικό αναθεωρημένο κείμενο.

Εκτός από τα πυροτεχνήματα, τις παρελάσεις, τους ένθερμους πατριωτικούς λόγους πολιτικών και άλλες δημόσιες εκδηλώσεις, την 4η Ιουλίου οι Αμερικάνοι συνηθίζουν να μαζεύονται σε σπίτια με την οικογένεια και τους φίλους τους, να κάνουν πικνίκ ή μπάρμπεκιου. Γι’ αυτό συνήθως οι παρελάσεις γίνονται νωρίς το πρωί. Μετά, σειρά έχουν οι οικογενειακές μαζώξεις και το βράδυ ακολουθούν τα πυροτεχνήματα που σε πολλές περιοχές είναι ιδιαιτέρως εντυπωσιακά.

Happy 4th July, America!

Communicate Listen Respect Lose gracefully

Το έχω πει πολλές φορές και θα το πω άλλη μία. Ένας λόγος που μου αρέσει η δουλειά του διερμηνέα είναι γιατί η διερμηνεία είναι ομαδικό σπορ, σε αντίθεση με τη μετάφραση που μπορεί να είναι πιο μοναχικό. Έχουμε δουλέψει αρκετές φορές σε σεμινάρια ή συνέδρια που μεταξύ άλλων, οι ομιλητές αναλύουν τον ιδανικό team player.

Ανοίγει παρένθεση. Άλλο ένα πλεονέκτημα του επαγγέλματος. Μαθαίνεις πολλά πράγματα και συμμετέχεις σε πολλά σεμινάρια και μάλιστα πληρώνεσαι αντί να πληρώνεις! Κλείνει η παρένθεση.

Κάνουμε καμιά φορά και εμείς το role playing αυτών των εκπαιδεύσεων και τα αποτελέσματά μας είναι καλά. Παίζουμε αρκετά ομαδικά και νομίζω ότι αυτό οφείλεται όχι μόνο ότι έχουμε συνηθίσει να δουλεύουμε ζευγάρια στη διερμηνεία, αλλά στο γεγονός ότι στην Interpretit, είμαστε ήδη μία μικρή ομάδα των τεσσάρων ατόμων και τα εφτά χρόνια που δουλεύουμε μαζί είναι ικανό χρονικό διάστημα. Έχουμε ζεσταθεί.

Με μία γρήγορη αναζήτηση, είδα ότι δεν υπάρχουν άρθρα στο ελληνικό internet που να μιλάνε για το θέμα αυτό. Ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν μας μαθαίνει να συνεργαζόμαστε και να δουλεύουμε σε ομάδες αλλά εστιάζει περισσότερο στην ατομική προσπάθεια. Μπορούμε να το διορθώσουμε αυτό μεγαλώνοντας; Ως ένα βαθμό ναι. Πώς; Κατανοώντας τα χαρακτηριστικά του καλού team player και προσπαθώντας να τα υιοθετήσουμε. Ακόμη και αν δε μας βγαίνει φυσικά; Ναι ακόμη και τότε. Ειδικά αν δεν μας βγαίνει φυσικά. Γιατί κάποια μέρα, μετά από πολύ εξάσκηση θα μας γίνει δεύτερη φύση και θα το κάνουμε αυτόματα.

Αν και δεν πολυσυμπαθώ τα βιβλία αυτοβοήθειας, ούτε τα βιβλία των μανατζαραίων (sorry people, not sorry) όταν σε ένα συνέδριο μίλησε ένας τύπος ονόματι Patrick Lencioni, αγόρασα το βιβλίο του και το διάβασα (The ideal team player). Ο κύριος αυτός λοιπόν, λέει κάτι που όταν το διαβάζεις σου φαίνεται πολύ λογικό. Λέει ότι τα χαρακτηριστικά του ιδανικού team player είναι τα εξής:

1)Είναι ταπεινός. Παραδέχεται ότι δεν τα ξέρει όλα και δεν φοβάται να κάνει ερωτήσεις. Βάζει το συμφέρον της ομάδας πάνω από το δικό του, ατομικό συμφέρον, γιατί ξέρει ότι αν η ομάδα θα πάει καλά, θα πάει καλά και ο ίδιος.

2)Είναι πεινασμένος. Με τη μεταφορική έννοια φυσικά, όχι την κυριολεκτική. Θέλει να αναλάβει περισσότερες ευθύνες και να πάρει πρωτοβουλίες. Ανοίγει δεύτερη παρένθεση. Stay hungry, stay foolish όπως έλεγε και ο Steve Jobs. Κλείνει.

 3)Έχει υψηλό δείκτη EQ. Καταλαβαίνει τους ανθρώπους. Μπαίνει σε ένα δωμάτιο και μπορεί να μυριστεί ποιος είναι χαρούμενος, ποιος λυπημένος και ποιος βαριέται οικτρά.

Ανοίγει τρίτη παρένθεση. Όποιος έχει υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη ας την καλλιεργήσει περαιτέρω. Είναι μεγάλο χάρισμα. Βοηθάει πολύ και στις διαπραγματεύσεις. Σκέψου. Πας κάπου και καταλαβαίνεις ότι ο απέναντι είναι αγχωμένος. Χμμμ αυτό μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Μπορείς να τον χαλαρώσεις; Τότε η διαπραγμάτευσή σας δεν θα επηρεαστεί από το άγχος του και η συμφωνία θα είναι καλύτερη και για τους δυο σας. Κλείνει η παρένθεση.

Με ρώτησε κάποιος τις προάλλες, πώς τα πήγε η Interpretit το 2018 που λείπαμε σχεδόν όλες με άδεια μητρότητας. (Αν δεν το ξέρετε το 2018 γεννήσαμε σύνολο 4 μωρά, όλα αγόρια και έτσι το 95% του χρόνου στο γραφείο, ήταν το πολύ δύο άτομα.) Δεν πήγε και άσχημα απάντησα. Μια χαρά. Ο λόγος είναι ξεκάθαρα ότι παρόλο τα όποια λάθη μας, παίξαμε ομαδικά. Και εις άλλα με υγεία.

Ο τίτλος είναι λίγο αστείος, το ξέρω. Ωστόσο και το ποστ αυτό το σηκώνει. Ευτυχώς, όπως λέω συνέχεια, ζούμε στο 2018 και μπορεί ο καθένας μας στο 99% της ζωής του να φοράει ό,τι θέλει και να είναι και μια χαρά. Δεν προσπαθώ με τίποτε να σας πω τι πρέπει να φοράει ο καθένας, απλά να δώσω κάποιες ιδέες, σε περίπτωση που ανοίγετε κάθε πρωί και σεις τη ντουλάπα σας και λέτε «Τι φοράνε Θεέ μου πάλι σήμερα»!

FREELANCERS- ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Οι προσωπικοί μου ήρωες ασυζητητί! Επειδή για περίπου τρία χρόνια δούλευα και εγώ κάποιες μέρες από το σπίτι, έχω καταλάβει τα εξής:

Δεν γίνεται να δουλέψει κανείς φορώντας τις πιζάμες του. Πρέπει να ντυθεί σαν άνθρωπος για να παίξει τα «γραφεία». Βοηθάει πολύ στον διαχωρισμό των ωρών εργασίας από τις ώρες ξεκούρασης στο σπίτι. Δεν εννοώ απαραίτητα να βάλετε γόβες ή γραβάτα αλλά ένα άνετο τζιν και ένα sweater ή πχ ένα κολάν για τις κυρίες (ΟΧΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΟΡΑΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΥΝΕΤΕ ΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ) είναι καλές επιλογές. Αφήστε που μπορείτε άνετα να πεταχτείτε στο περίπτερο για παγωτό αν φοράτε κάτι σχετικά αξιοπρεπές.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΣ-PROJECT MANAGERS

Εδώ τα πράγματα αρχίζουν και δυσκολεύουν, γιατί το σωστό outfit εξαρτάται κατά την ταπεινή μου γνώμη από το μέγεθος της εταιρίας στην οποία δουλεύετε και τον κόσμο με τον οποίο συναναστρέφεστε καθημερινά. Για παράδειγμα η Νίκη, η δική μας PM έρχεται smartcasual γιατί εκτός από projectmanagement κάνει και χρέη ρεσεψιονίστ και διαχείριση των πελατών της λιανικής, που σημαίνει ότι κάθε μέρα την βλέπουν καμιά δεκαριά άτομα τουλάχιστον. Τι σημαίνει smartcasual; Σημαίνει ότι πάνω κάτω μπορεί να βάλει ό,τι θέλει αρκεί το ρούχο να μην είναι λερωμένο, σκισμένο, υπερβολικά προκλητικό. Η αθλητική περιβολή επίσης δε συνιστάται. (Βέβαια άμα είσαι και η Νίκη, ό,τι και να βάλεις καλό θα σου είναι πάνω σου, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).

Αν κάποιος όμως δουλεύει εσωτερικός μεταφραστής σε μία μεγάλη εταιρεία και δεν συναντά πελάτες καθόλου, παρά μόνο τους άλλους συναδέλφους του, μπορεί πιστεύω να πάει και λίγο πιο casual στη δουλειά, δεν χάλασε δηλαδή και ο κόσμος να πας και με τα trainers.

ΔΙΕΡΜΗΝΕΙΣ ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ                                                 

Ο πλαγιότιτλος της παραγράφου αυτής θα μπορούσε κάλλιστα να είναι «εξαρτάται μου λες, εξαρτάται» που λέει και η Χαρούλα. (ΤΙ ΠΟΙΑ ΧΑΡΟΥΛΑ, μια είναι η Χαρούλα παίδες).

Ανάλογα με την εκδήλωση λοιπόν οι διερμηνείς προσαρμόζουν τα outfit. Τα συνέδρια είναι η ευκαιρία σας να ξεδιπλώσετε τον corporate εαυτό σας και να κάνετε ότι παίζετε στο Suits ή στο MadMen αν έχετε κλίση στο ρετρό. Σακάκια, κοστούμια, γόβες ,γραβάτες, wrapdresses, pencil φούστες και γενικά «δικηγορίστικο ντύσιμο» είναι πάντα μια ασφαλή επιλογή. Βέβαια και εδώ πρέπει κανείς να είναι προσεκτικός γιατί αν πας πχ σε συνάντηση στην Αρχιεπισκοπή (πήγα προχθές) δεν μπορείς να βάλεις θεόστενη φούστα και ας είναι pencil, ούτε τοπ με ντεκολτέ. (ΕΞΤΡΑ ΠΟΝΤΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΕΓΚΥΟΣ! Προσπάθησε εσύ να βρεις φόρεμα σεμνό, δροσερό που να μη θυμίζει σακί και έλα πες μου. Εκτός αν είσαι η Βίκυ Καγιά. Αν είσαι η Βίκυ Καγιά, αυτό το άρθρο δε σε αφορά)

Ένας γενικός κανόνας όμως που σε βγάζει από δύσκολες καταστάσεις είναι να προτιμάς τα ουδέτερα, ασφαλή χρώματα, όπως σκούρο μπλε, μαύρο, γκρι, λευκό (φανταστικό για το καλοκαίρι) και αν θέλεις λίγο χρώμα στη ζωή σου να το προσθέτεις με αξεσουάρ. Δεν είναι ωραίο η εμφάνιση του διερμηνέα να επισκιάζει αυτή του ομιλητή. Δεν ισχύει δηλαδή εδώ ο κανόνας καλύτερα overdressed παρά underdressed. When in doubt, tone it down.

Από κει και πέρα, ποτέ κανένας μας δεν θα πρέπει να προδίδει το προσωπικό του στυλ, γιατί αυτό φαίνεται από μακριά. Η και να προσπαθήσει ίσως να μη μπορεί να το προδώσει, θα βγει στην επιφάνεια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Εσείς αλήθεια πώς πάτε ντυμένοι στη δουλειά;

Πήρα την απόφαση να γράψω αυτό το ποστ, κυρίως γιατί με έλουσε κρύος ιδρώτας, ντράπηκα ειλικρινά, όταν κατάλαβα έχει περάσει περίπου ένας χρόνος από το τελευταίο μας στο blog αυτό. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, ναι το blog έκανε μια αγρανάπαυση αλλά η εταιρεία λειτουργεί ακόμη!

Και επειδή το blog δικό μας είναι και γράφουμε ό,τι θέλουμε, αποφάσισα σήμερα να μη γράψω για τη μετάφραση, τη διερμηνεία, τα CAT tools ή την επιμέλεια κειμένων, αλλά να πω δυο λόγια για την μέχρι τώρα εμπειρία μου ως εργαζόμενη μητέρα. Πέρυσι το Μάρτιο γέννησα το πρώτο μου παιδί, τη Στεφανία, η οποία είναι τώρα έντεκα μηνών. Το πλεονέκτημα του να μη δουλεύει κανείς μόνος του, ειδικά όταν είναι ελεύθερος επαγγελματίας και να έχει συνεταίρους το είχα καταλάβει ήδη από την εγκυμοσύνη καθώς δεν αγχώθηκα ούτε στιγμή, για το τι θα απογίνουν οι πελάτες μας και πώς θα εξυπηρετηθούν. Αυτό όμως που δεν είχα καταλάβει είναι πόσο σημαντικό είναι τελικά (για την ψυχική σου υγεία κυρίως) να μην χρειάζεται να απαντάς σε e-mail και τηλέφωνα τον πρώτο καιρό αλλά να επικεντρωθείς στο μωρό γιατί είναι μια εντελώς νέα κατάσταση και εκτός από αυτό χρειάζεσαι και συ μια περίοδο προσαρμογής.

Αφού έκατσα λοιπόν σπίτι μαζί της για πεντέμισι μήνες, τέλος Αυγούστου επέστρεψα στο γραφείο. Και αφού δουλεύω ήδη πέντε μήνες φουλ τάιμ, να τι έχει αλλάξει:

1. Δουλεύω πολύ πιο συγκεντρωμένα. Αντί να χαζεύω δυο ώρες τη μέρα στο facebook, χαζεύω συνολικά περίπου ένα μισάωρο και προσπαθώ να τελειώσω το αργότερο μέχρι τις έξι για να γυρίσω σπίτι στην κόρη.
2. Βρίσκω χρόνο για επιμόρφωση. Εκεί που μέχρι πριν γίνω μητέρα δεν είχα ποτέ χρόνο, τώρα επειδή ίσως ξέρω ότι το concept ελεύθερος χρόνος έχει τελειώσει στην ουσία για κάποια χρόνια, έχω αποφασίσει ότι ο χρόνος είναι μια έννοια σχετική και έχω ήδη κάνει ένα δίμηνο σεμινάριο στη νομική ορολογία στα γερμανικά με φυσική παρουσία παρακαλώ και έχω παρακολουθήσει και δύο webinar.
3. Δεν παίρνω ποτέ δουλειά στο σπίτι. Αν δεν έχω τελειώσει τη δουλειά, θα κάτσω μια ώρα παραπάνω ή θα έρθω μία ώρα το Σάββατο. Δεν κουβαλάω όμως πλέον δουλειά μαζί μου, πρώτον γιατί τις ώρες που θα είμαι σπίτι θέλω να τις περνάω μαζί της και δεύτερον γιατί, κακά τα ψέματα, όταν κοιμάται η κόρη, κοιμάμαι και γω εξαντλημένη. (ΝΑΙ από τις εννιά το βράδυ, τι θα πει είναι νωρίς;)
4. Παίρνω αποφάσεις με βάση μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και όχι μεσοπρόθεσμο. Επίσης δεν κλείνω εισιτήρια να πάω σε όποιο event δω και μου αρέσει χωρίς να το σκεφτώ. Για να λείψω απόγευμα ή Σαββατοκύριακο, θα πρέπει πρώτα να συνεννοηθώ με το μπαμπά της, έτσι ώστε να είναι τουλάχιστον ο ένας από τους δύο μαζί της.
5. Συνειδητοποίησα ότι θα ζω από δω και πέρα με τύψεις. Αν δουλεύω παραπάνω έχω τύψεις γιατί δεν αφιερώνω στο κορίτσι μου όσο χρόνο θα ήθελα. Αν αρνηθώ μια δουλειά, έχω τύψεις ότι δεν είμαι σωστή επαγγελματίας και ότι αν συνεχίσω να λέω όχι, στο τέλος δε θα μας προτιμάει κανένας πελάτης.

Αύριο, στις  8^η Μαρτίου, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και αν και δεν θα μιλήσω για κάτι καινούριο, το αντίθετο μάλιστα, θεώρησα ότι ένα ποστ στο μπλογκ μιας εταιρείας που αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες δεν είναι και τόσο άσχετο. Εξάλλου όλα τα ποστ εδώ μέσα φιλοξενούν καθαρά τις απόψεις των συντακτών και προσπαθούμε κάποιες φορές να είναι και λίγο πιο προσωπικά γιατί γι’ αυτό υπάρχει στην ουσία το μπλογκ για να μας γνωρίσετε λίγο καλύτερα, για τα άλλα υπάρχει το websiteμας.

Η Interpretit λοιπόν αποτελείται από τέσσερις γυναίκες προς το παρόν, τις τρεις εταίρους, τη Βάλια, τη Μαρία και μένα (Φαίη) και από την project manager που δουλεύει εδώ και λίγο καιρό μαζί μας, τη Μάρω. Επίσης οι περισσότεροι από τους εξωτερικούς μας συνεργάτες είναι επίσης γυναίκες, καθώς η μετάφραση και η διερμηνεία είναι ένας χώρος παραδοσιακά γένους θηλυκού. Βέβαια, οι λίγοι αναλογικά άνδρες που δουλεύουν στο χώρο, είναι κατά 99,99% φοβεροί, έτσι; Είμαστε τυχερές, να τα λέμε και αυτά.

Ξέρω, μερικοί θα πούνε, μα καλά το 2017, είστε ακόμη φεμινίστριες; Ο κόσμος χάνεται κυριολεκτικά και σεις ασχολείστε ακόμη με θέματα γυναικεία; Βαθιά ανάσα λοιπόν και πάμε να δώσουμε τον ορισμό του φεμινισμού. Φεμινιστής είναι αυτός που πιστεύει ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου θα πρέπει να έχουν ίδια δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες.  Καθώς λοιπόν ούτε κατά διάνοια στον κόσμο, ούτε καν στις «δυτικές ανεπτυγμένες χώρες» δηλαδή, οι γυναίκες δεν απολαμβάνουν αυτά τα προνόμια, ε ναι είμαστε ακόμη φεμινίστριες. Αναρωτηθήκαμε λοιπόν εδώ στο γραφείο τι σημαίνει ο φεμινισμός για την καθεμία από μας και να οι απαντήσεις μας.

Μαρία: Φεμινισμός θα πει να μην πρέπει να είμαι απότομη και αγενής για να με πάρουν οι άλλοι στα σοβαρά. Θα πει να μπορώ να έχω πρόσβαση στα δημόσια αξιώματα, στη λήψη αποφάσεων και στην εκπαίδευση, από όποια χώρα και αν προέρχομαι. Ας μην ξεχνάμε, ότι στην Υποσαχάρια Αφρική, στην Ωκεανία και στη Δυτική Ασία η πλειοψηφία των κοριτσιών ακόμη δεν έχει απρόσκοπτη πρόσβαση στην εκπαίδευση.

Βάλια: Φεμινισμός είναι να αποφασίζω εγώ για το σώμα μου και τη ζωή μου. Φρίκαρα με την Πολωνία πριν λίγο καιρό, όπου παραλίγο να ψηφιστεί νόμος που απαγόρευε εντελώς τις εκτρώσεις. Τώρα επιτρέπεται μόνο για τρεις λόγους, κίνδυνος για την υγεία της μητέρας, εγκυμοσύνη λόγω βιασμού ή αιμομιξίας και έμβρυο με δυσπλασία ή ασθένεια.

Μάρω: Φεμινισμός θα πει, να παίρνει μία γυναίκα τον ίδιο μισθό με έναν άνδρα για την ίδια δουλειά και να εξαλειφθούν οι αγγελίες για δουλειά που ψάχνουν: «Άνδρα χημικό μηχανικό με δίπλωμα οδήγησης». Η πρώτη λέξη είναι άχρηστη.

Φαίη: Όταν ψάχναμε ProjectManager για να έρθει στην ομάδα, με είχε ρωτήσει κάποιος, δε θυμάμαι ποιος: «Θα έπαιρνες ποτέ άντρα γραμματέα»; Τι σεξιστική ερώτηση! Εγώ δηλαδή μία γυναίκα, δεν μπορώ να έχω άντρα γραμματέα; Φυσικά και θα έπαιρνα, τι ερώτηση! Φεμινισμός θα πει να επιλέγεις τον άλλο βάση αντικειμενικών κριτηρίων και όχι βάση ανατομικών λεπτομερειών.

Σε έναν κόσμο, που η κάθε κοινωνία κλείνεται ολοένα και περισσότερο στον εαυτό της, ταμπουρώνεται και νομίζει έτσι ότι θα είναι ασφαλής, σε ένα κόσμο όπου μια από τις παλαιότερες δημοκρατίες, οι ΗΠΑ, εξέλεξε πριν λίγο καιρό έναν μισογύνη, σεξιστή, ρατσιστή Πρόεδρο, σε ένα κόσμο που μαίνονται πόλεμοι και δυστυχία, δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην είμαστε φεμινιστές. Πώς μπορούμε να πάμε μπροστά όταν εξ’ ορισμού αποκλείουμε το μισό πληθυσμό της γης;

Είτε συμπαθείς, είτε αντιπαθείς τη Χίλαρυ Κλίντον, το 1995 είπε σε μία ομιλία της για τα δικαιώματα της γυναίκας «Τα δικαιώματα της γυναίκας δεν είναι τίποτε άλλο παρά ανθρώπινα δικαιώματα». Και αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να είναι δεδομένο, έτσι δεν είναι; 

Το έχουμε ξαναπεί και σε παλιότερο ποστ, αλλά διερμηνέας χωρίς γλωσσάρια είναι σαν μηλόπιτα χωρίς μήλα. Ήδη από το πανεπιστήμιο μας μαθαίνουν να κάνουμε γλωσσάρι για κάθε συνέδριο και να τα ξεχωρίζουμε ανά θεματικές ενότητες (πχ. Ιατρικά, νομικά, μάρκετινγκ κλπ). Το σαββατοκύριακο ξεκαθάριζα λίγο τα δικά μου και είδα ότι χωράει βελτίωση στον τρόπο με τον οποίο τα δουλεύω και αποφάσισα να μοιραστώ τα όσα κατάλαβα μαζί σας.

1. Ενημερώστε τα. Πράγμα που εγώ δεν κάνω πάντα. Πάμε σε ένα ωραίο συνέδριο. Τελειώνει το συνέδριο. Πάνω στο γλωσσάρι που έχω φτιάξει και εκτυπώσει έχω σημειώσει 10 καινούριους όρους ή έχω διορθώσει 2-3 ανάλογα με το πώς τους χρησιμοποιούσαν οι ειδικοί που μίλαγαν εκεί.
2. Ψηφιοποιήστε τα. Θεωρώ σχεδόν δεδομένο ότι πλέον όλοι τα έχουμε σε κάποια ψηφιακή μορφή, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Τα χειρόγραφα γλωσσάρια δεν είναι πλέον πρακτικά, ούτε μπορείς να τα μοιραστείς με τον concabine. Αν κάποιος, έχει χειρόγραφα παλιά γλωσσάρια και καλό γραφικό χαρακτήρα, μπορεί να προσπαθήσει να τα σκανάρει και μετά με OCR να τα έχει σε ψηφιακή επεξεργάσιμη μορφή.
3. Ανεβάστε τα στο cloud. Κάτι που δεν έχω κάνει ακόμη. Πέρυσι, μου κράσαρε το λάπτοπ και επειδή το back-up μου ήταν κάτι μήνες παλιότερο από αυτό που έπρεπε, έχασα αρκετό υλικό και κάποια γλωσσάρια. Στην Interpretitπρος το παρόν δουλεύουμε με Dropbox αλλά νομίζω ότι για τα γλωσσάρια το Google Drive θα είναι πιο εύχρηστο, γιατί σου δίνει την επιλογή να δουλεύουν μαζί στο ίδιο έγγραφο παραπάνω από ένα άτομα, χωρίς να δημιουργείται conflictingcopy. Διάβαζα τις προάλλες σε ένα blogκαι για την εφαρμογή Interpreter’s Help (https://interpretershelp.com/), που σε βοηθάει να έχεις όλα τα γλωσσάρια σε cloud και να τα μοιράζεσαι εύκολα, αλλά δεν την έχω δοκιμάσει ακόμη. 
4. Μην τα πετάτε. Μπορεί ως newbie διερμηνέας, να σημειώνατε και όρους που τώρα θεωρείτε γελοίους, πχ το NSRF το γνωστό σε όλους ΕΣΠΑ, και να τα βλέπετε τώρα και να γελάτε. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι ανάγκη να τα διαγράψετε. Αποθηκεύστε τα σε ένα σκληρό δίσκο. Μπορεί να τα χρειαστεί κάποιος νεότερος συνάδελφος, μπορεί να ξεχάσετε κάτι μετά από καιρό και να χρειαστεί να ανατρέξετε.
5. Αντί για word, χρησιμοποιήστε excel. Η καημένη, είχα ξεκινήσει έτσι, αλλά μετά όλοι δούλευαν σε wordκαι με πήρε η κατρακύλα. Θα ξαναπιέσω να τα φτιάχνουμε σε excel, γιατί εκτός των άλλων μετατρέπονται και σε CVS και μπορείτε να τα μετατρέψετε ή να τα εισάγετε σε βάσεις δεδομένων.

Αναρωτιέμαι οι άλλοι συνάδελφοι εκεί έξω τι κάνουν. Χρησιμοποιεί κανείς κάτι άλλο; Έχει να προτείνει κάτι καλύτερο; Με τα γλωσσάρια των μεταφραστών τι γίνεται;  

Ξεκινώ από τα βασικά, γιατί ίσως κάποιοι αναγνώστες να έχουν άγνωστες λέξεις στον τίτλο. Concabine είναι η γαλλική λέξη που χρησιμοποιείται για το συνάδελφο διερμηνέα με τον οποίο/την οποία δουλεύετε μαζί στην ίδια καμπίνα στην ταυτόχρονη διερμηνεία.

Οι διερμηνείς δουλεύουν πάντα δυο-δυο, σαν τους Χιώτες, όταν η διάρκεια της εκδήλωσης υπερβαίνει τη μιάμιση ώρα. Και αυτό γιατί, είναι αδύνατο, σωματικά και πνευματικά για έναν άνθρωπο να διερμηνεύει ταυτόχρονα και ασταμάτητα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Έτσι ανά είκοσι λεπτά περίπου με μισή ώρα εναλλάσσονται οι διερμηνείς μεταξύ τους.

Η καμπίνα είναι μικρή. Είσαι εκεί μέσα για οκτώ ώρες. Δίπλα δίπλα με το συνάδελφο. Να λοιπόν μερικές συμβουλές για να κυλήσει το οκτάωρο ευχάριστα και αποτελεσματικά.

1. Μην μονοπωλείς το μικρόφωνο! Ξεκινώ κατ’ ευθείαν από τα βασικά. Φυσικά ο χρόνος δεν γίνεται να μοιραστεί ακριβώς και δεν καθόμαστε αυστηρά με το χρονόμετρο στο χέρι, αλλά όσο απαράδεκτο είναι να μην μιλάς καθόλου και να πέσει όλο το βάρος στον συνάδελφο, τόσο απαράδεκτο είναι να μην κλείνεις με τίποτε το μικρόφωνό σου και να μην αφήνεις τον άλλο να πει τίποτε. Είναι εκεί για να σε βοηθήσει, οπότε εκμεταλλεύσου το!
2. Μάθε να μοιράζεσαι! Είτε μιλάμε για τα αμύγδαλα που έχεις φέρει από το σπίτι ή για τα γλωσσάρια σου, μοιράσου τα με το συνάδελφο. Η διερμηνεία είναι ομαδικό σπορ και οι ακροατές αξιολογούν την συνολική απόδοση της καμπίνας και όχι την προσωπική σου απόδοση ή την απόδοση του συναδέλφου. Σε συμφέρει λοιπόν να είναι και ο άλλος χορτάτος και διαβασμένος.
3. Σεβάσου τον προσωπικό του χώρο. Όπως είπαμε, εκεί μέσα είναι λίγο στριμωχτά. Κανείς δεν έχει πολύ χώρο. Φρόντισε λοιπόν, το τάμπλετ σου, τα χαρτομάντηλά σου, η τσάντα σου και ο καφές σου να πιάνουν περίπου το μισό χώρο και να αφήσεις λίγο χώρο και στον άλλο να απλώσει τη δική του προίκα.
4. Μην εξαφανίζεσαι. Φυσικά όταν δεν μιλάς, αν θελήσεις να βγεις για λίγο έξω να πάρεις αέρα, να πας τουαλέτα ή αν δεις ότι σε παίρνει κάποιος που πρέπει να απαντήσεις στην κλήση του οπωσδήποτε, μπορείς αθόρυβα να βγεις για λίγο από την καμπίνα και να ξαναμπείς. Μην αργείς όμως να γυρίσεις και αφήνεις τον concabineσου μόνο του για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Οι δύο εκείνη τη στιγμή είναι ομάδα, παίξε λοιπόν ομαδικά!
5. Συστήσου. Σε περίπτωση που δεν έχεις ξαναδουλέψει με τον συγκεκριμένο συνάδελφο, προσπάθησε να πας στο venueλίγο νωρίτερα απ’ ότι θα πήγαινες κανονικά και μόλις τον δεις συστήσου αμέσως. Είναι καλό να σπάσει ο πάγος πριν αρχίσετε να δουλεύετε. Επίσης είναι πάντα καλό να συστήνεσαι στον τεχνικό. Είναι φίλοι μας και μας βοηθάνε να έχουμε καλό ήχο. Αν είσαι νέος στο επάγγελμα, μοιράσου το με τον άλλο για να σε βοηθήσει να καταπολεμήσεις το άγχος και αντίστοιχα αν ο άλλος έχει λιγότερη εμπειρία από σένα, στήριξέ τον όσο μπορείς.
6. Μην καπνίζεις στην καμπίνα. Αυτή η συμβουλή είναι τελευταία γιατί δόξα τω Θεώ πλέον το κάπνισμα απαγορεύεται και στην Ελλάδα σε κλειστούς χώρους. Ακόμη και αν ο άλλος είναι καπνιστής, βγαίνει στο διάλειμμα και κάνει το τσιγαράκι του έξω. Μία φορά ωστόσο μου έτυχε, να έρθει ο διοργανωτής μέσα στην καμπίνα, την ώρα της δουλειάς και να ανάψει τσιγάρο!! Ο χώρος είχε χτιστές καμπίνες στον εξώστη και προφανώς θεώρησε ότι δεν θα το δει κανείς εκεί πάνω. Ήμουνα μικρή και ψαρωμένη και δεν είπα τίποτε, αλλά την άλλη μέρα μου είχε κλείσει ο λαιμός. Αναμενόμενο.

Αν κάποιος από σας έχει κάποια άλλη συμβουλή, γράψτε την παρακαλώ στα σχόλια και sharetheinterpretinglove! Καλές διερμηνείες!

Πάνω κάτω όλοι ξέρουμε ποια είναι η δουλειά του μεταφραστή και ποια του διερμηνέα. Οι γλωσσικές υπηρεσίες όμως περιλαμβάνουν και άλλα πράγματα εκτός από τη μετάφραση και τη διερμηνεία. Για παράδειγμα την επιμέλεια κειμένων, το transcreation και το localization (δημιουργική μετάφραση και τοπικοποίηση), τον υποτιτλισμό και τη μεταγλώττιση.
Η Ελλάδα είναι μία μικρή χώρα, με μικρή αγορά, και αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι ξενόγλωσσες ταινίες και σειρές υποτιτλίζονται κυρίως και δεν μεταγλωττίζονται. Η μεταγλώττιση, η διαδικασία δηλαδή με την οποία αντικαθίσταται ο διάλογος ή και η μουσική ενός βίντεο με μια άλλη γλώσσα, είναι πιο κοστοβόρα διαδικασία, γιατί εκτός από τη μετάφραση και την προσαρμογή του σεναρίου, πρέπει να πληρωθούν οι ηθοποιοί, το στούντιο ηχογράφησης και οι τεχνικοί που θα εργαστούν. Σε χώρες με μεγαλύτερες αγορές, όπως η Γερμανία για παράδειγμα, υπάρχουν συγκεκριμένοι Γερμανοί ηθοποιοί που ντουμπλάρουν πάντα έναν ηθοποιό του Holywood. Υπάρχει ας πούμε συγκεκριμένος ηθοποιός που κάνει τη φωνή της Τζούλια Ρόμπερτς, άλλος που κάνει τη φωνή του Τζόνι Ντεπ κλπ. Άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, έχουν παράδοση στη μεταγλώττιση και για πολιτικούς λόγους, εκτός από οικονομικούς. Στον καιρό της δικτατορίας του Φράνκο, όλα τα τηλεοπτικά προγράμματα και οι ταινίες μεταγλωττίζονταν υποχρεωτικά για λόγους λογοκρισίας.
Στη χώρα μας λοιπόν μεταγλωττίζονται κυρίως τα παιδικά καρτούν και κάποιες μεξικάνικες και λατινοαμερικάνικες σαπουνόπερες που απευθύνονται σε ειδικό κοινό, ιδίως μεγαλύτερης ηλικίας, που θεωρείται ότι μπορεί δυσκολότερα να παρακολουθήσει τους υπότιτλους. Είμαστε σαν κοινό εκπαιδευμένοι να διαβάζουμε υπότιτλους και τους προτιμούμε, γιατί μπορούμε να απολαύσουμε και το 100% της ταινίας ή της σειράς που βλέπουμε στην αυθεντική της μορφή, καθώς κακά τα ψέματα, η μισή ηθοποιία έχει ένα κάνει με την εκφορά του λόγου.
Στο γραφείο είχαμε αναλάβει τον υποτιτλισμό κάποιων βίντεο, αλλά ποτέ πριν τη μεταγλώττιση. Όταν λοιπόν μας ζητήθηκε από πελάτη να μεταγλωττίσουμε 4 μικρά βιντεάκια συνολικής διάρκειας 22 λεπτών, χαρήκαμε πολύ που θα βλέπαμε και αυτή την πλευρά του επαγγέλματος και θα αποκτούσαμε και το know-how. Τα βιντεάκια ήταν πληροφοριακά και όχι ψυχαγωγικά και καθώς μας είχαν ακούσει πολλές φορές σε διερμηνεία, αποφάσισαν ότι οι φωνές μας τους κάνουν και μας ζήτησαν να κάνουμε και την ηχογράφηση. Να ακούγεται δηλαδή στα βίντεο κάποια από τις φωνές μας! Ανοίγω παρένθεση, δεν ξέρω αν κάποιος από σας δεν έχει ακούσει ποτέ τη φωνή του ηχογραφημένη, αλλά η πρώτη φορά είναι ένα σοκ! Ακούς τη φωνή σου όπως την ακούνε οι άλλοι και όχι όπως φτάνει σε σένα! Δοκιμάστε το για πλάκα μία φορά και ηχογραφηθείτε στο κινητό σας. Κλείνει η παρένθεση.
Βρήκαμε στούντιο λοιπόν και ηχολήπτη και αποφασίσαμε ότι καλό θα ήταν τη μετάφραση του script να την κάνει αυτή που θα πάει και στην ηχογράφηση για να είναι εξοικειωμένη με το κείμενο. Ο κλήρος έπεσε σε μένα. Επειδή τα βίντεο ήταν ενημερωτικά, δεν συνάντησα πολιτισμικά στοιχεία άλλης χώρας, όπως θα γινόταν για παράδειγμα σε μία ταινία ή σειρά, οπότε δεν χρειάστηκε και να πάρω απόφαση για το πώς θα τα αντιμετωπίσω. Παρ΄ όλα αυτά, επειδή η ελληνική είναι πιο περιγραφική γλώσσα από την αγγλική και έχει μεγαλύτερο αριθμό λέξεων ανά πρόταση, έπρεπε να προσέξω να μην υπερβώ κατά πολύ τον αριθμό των λέξεων του πρωτοτύπου γιατί ο χρόνος στο βίντεο θα τελείωνε και εγώ θα μίλαγα ακόμη. Τα τρία βίντεο από τα τέσσερα έδειχναν animation και κάρτες με γραφικά καθώς και εικόνες. Το τέταρτο όμως ήταν η συνέντευξη στην ουσία μιας κυρίας, οπότε εκεί έπρεπε να είμαι περισσότερο προσεκτική για να πετύχω όσο γίνεται το συγχρονισμό και να τελειώνω τις προτάσεις μαζί με την κυρία στο βίντεο. Να προσπαθήσω όσο μπορώ να αποφύγω το κωμικό εφέ που βλέπουμε καμιά φορά στη μεταγλώττιση, να έχει ακουστεί όλη η ελληνική φράση και ο ηθοποιός στην οθόνη να κουνάει ακόμη τα χείλη του και να κάνει κινήσεις με τα χέρια ή γκριμάτσες.
Η εμπειρία στο στούντιο ήταν πολύ καλή αν και χρειάστηκε να μείνω εκεί περισσότερες ώρες απ’ όσες είχα υπολογίσει. Ηχογραφούσα κάθε φορά μικρά κομμάτια από κάθε βίντεο, γιατί θέλαμε να είμαστε σίγουροι ότι δε θα κάνω κάποιο σαρδάμ η λάθος, έτσι ώστε αν χρειαστεί να το ξαναπώ να μην ξαναπάμε όλο το βίντεο από την αρχή.
Η επιλογή και πάλι των σωστών συνεργατών αποδείχτηκε πολύτιμη, καθώς ο τεχνικός μας με καθοδήγησε πολύ σωστά και μας παρέδωσε στο τέλος ένα άψογο αποτέλεσμα που και εμείς με τη σειρά μας μπορέσαμε να το παραδώσουμε, όντας ήσυχες ότι η δουλειά έγινε επαγγελματικά και όπως έπρεπε.

Φαίη Μαγκούτη

Πριν από δέκα περίπου ημέρες δουλέψαμε με τη Βάλια σε ένα συνέδριο εικαστικών τεχνών. Παρ’ όλο που έχουμε σχετική εμπειρία στο αντικείμενο υπήρξαν στιγμές που θέλαμε να βάλουμε το κεφάλι μας κάτω από την κονσόλα και να κλάψουμε ή να το χτυπήσουμε (ή και τα δύο). Μη με παρεξηγήσετε. Ο διοργανωτής ήταν άψογος. Υπόδειγμα διοργανωτή. Κατάλαβε ότι για να του κάνουμε τη δουλειά, πρέπει να μας στείλει υλικό για να προετοιμαστούμε και όντως μας έστειλε. Κατάλαβε ότι όταν ο ομιλητής έχει γραμμένη την ομιλία του και διαβάζει από το χαρτί του όσο πιο γρήγορα μπορεί, δεν μπορεί κανείς να τον παρακολουθήσει σε καμία γλώσσα και πήγε και του ψιθύρισε να μιλάει ελαφρώς πιο σιγά. Έκανε δηλαδή όλα αυτά που πρέπει να κάνει ένας διοργανωτής, αν θέλει το συνέδριό του να έχει επιτυχία και να εξασφαλίσει σε όσους δουλεύουν εκείνη την ημέρα τις ιδανικές συνθήκες για να του φέρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Η θεματική επίσης του συνεδρίου ήταν τρομερά ενδιαφέρουσα. Ήταν ένα συνέδριο, που εγώ προσωπικά αν το παρακολουθούσα ως σύνεδρος θα κούναγα την ουρά μου για τρεις μέρες μετά.
Τότε τι συνέβη; Δεν γράφω φυσικά αυτό το ποστ για να σας πω πόσο τέλεια ήταν όλα. Θέλω να θίξω ένα θέμα. Τι κάνει ο διερμηνέας όταν ακούγεται μια λέξη που δεν μεταφράζεται; Δεν αναφέρομαι σε λέξεις όπως φιλότιμο, λεβεντιά κτλ, οι οποίες στο κάτω κάτω μπορούν να αποδοθούν με μια συνώνυμη και ας μην έχει το ίδιο ειδικό βάρος, αλλά για λέξεις-κλειδιά στο λόγο του ομιλητή, οι οποίες επαναλαμβάνονται συνεχώς και χωρίς αυτές οι ακροατές δεν μπορούν να καταλάβουν τίποτε από τα λεγόμενα.

Στη δική μας περίπτωση, ο εξαιρετικός Κώστας Χριστόπουλος μίλησε για την μεταπολεμική τέχνη στην Ελλάδα αλλά και για τη γενιά του ’30. Ανέφερε εννιά (9) φορές τη λέξη «ρωμιοσύνη» και εφτά (7) φορές τη λέξη «νέο-ελληνικότητα». Οι όροι αυτοί είναι πολύ δύσκολο να μεταφραστούν, πόσο μάλλον να διερμηνευτούν. Ας μην ξεχνάμε ότι στη διερμηνεία ο λόγος είναι προφορικός και ζωντανός. Ο διερμηνέας δεν έχει χρόνο να εξηγήσει τους όρους περιφραστικά, ούτε να βάλει υποσημειώσεις και σημειώσεις. Τις περισσότερες φορές δεν έχει καν την επιλογή να συζητήσει με τον ομιλητή και να δει μήπως υπάρχει κάποια απόδοση που χρησιμοποιεί ο ίδιος στα άρθρα και τα συγγράμματά του για να αποδώσει τις λέξεις αυτές. Θα πρέπει να παραμείνει ψύχραιμος για αρχή, να πει κάτι οπωσδήποτε, ακόμη και αν δεν θα το έγραφε ούτε νεκρός σε γραπτή μετάφραση και να προσπαθήσει όπου βρει χρόνο και ευκαιρία να βάλει σφήνα, μία γρήγορη περιφραστική εξήγηση του όρου. Νομίζω ότι εκείνη την ημέρα χρησιμοποιήσαμε το “neo-hellenicity” για τη δυστοπική νεοελληνικότητα της τέχνης του Τάσσου σε αντιδιαστολή με την ουτοπική νεοελληνικότητα της τέχνης πχ του Φασιανού. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι η καλύτερη λύση. Πες στην καλύτερη λύση ακόμη την ψάχνω. Ισχυρίζομαι απλά ότι ο διερμηνέας δεν έχει πάντα την πολυτέλεια της καλύτερης δυνατής λύσης. Και ίσως ότι κάποιες φορές η «καλύτερη λύση», δεν είναι η καλύτερη. Αλλά, the show must go on.

Στο τέλος όλα πήγαν καλά, και από τις ερωταπαντήσεις καταλάβαμε ότι το κοινό κατάλαβε τι ήθελε να πει ο ομιλητής, και συμμετείχε με σχόλια. Το επιμύθιο: Διάβασμα, διάβασμα και διάβασμα. Το μόνο που σε σώζει είναι στην τελική να ξέρεις τι διαφορά ανάμεσα στη ρωμιοσύνη και στην ελληνικότητα και αν την ξέρεις θα βρεις ένα τρόπο να τις μεταφράσεις, να ξέρεις ότι o όρος «Aufhebung» στον Χέγκελ είναι η λεγόμενη άρση ή αναίρεση στα ελληνικά, ακόμη και αν η γλώσσα του συνεδρίου είναι στα αγγλικά και να έχεις την ψυχραιμία να πεις «απογραφειοκρατικοποίηση» ακόμη και αν δεν έχεις ξανακούσει ποτέ αυτή τη λέξη.

Και φυσικά, να σε πάει ο συνάδελφος για ένα ποτό μετά.

                                                                                     Τι, ποιος, γιατί

Το post αυτό είναι consumer driven, όπως θα λέγαμε και στα Τρίκαλα, προέκυψε δηλαδή από το σχόλιο ενός πελάτη μας πριν από κάποιους μήνες. Ο Ανδρέας είναι γιατρός και θέλησε να μεταφράσει μια σειρά εγγράφων για να πάει για δουλειά στην Αγγλία. Ήρθε σε μας γιατί είναι γνωστός μου. Ήξερε δηλαδή τι κάνω και με πήρε τηλέφωνο να με ρωτήσει αν αναλαμβάνουμε επίσημες μεταφράσεις. Αναλαμβάνουμε, ήταν η απάντηση, τι ακριβώς θέλεις; Μια βδομάδα μετά, συναντηθήκαμε στο κέντρο, γιατί εμείς δουλεύαμε σε ένα συνέδριο εκεί κοντά, του έδωσα τις μεταφράσεις και είπαμε και εν τάχει τα νέα μας. Μου είπε λοιπόν και είχε και δίκιο, ότι ενώ το website της Interpretit είναι πολύ ωραίο και αντικατοπτρίζει τη φιλοσοφία μας, δεν λέει πουθενά, τουλάχιστον όχι τόσο εμφανώς, ότι αναλαμβάνουμε επίσημες μεταφράσεις και κάποιος που ψάχνει να μεταφράσει τα έγγραφά του, πρέπει να μας πάρει τηλέφωνο για να είναι σίγουρος. Δεν βρήκαμε χρόνο να ενημερώσουμε την ιστοσελίδα μας, αποφάσισα όμως να γράψω δυο σειρές για το θέμα αυτό.

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Τι είναι οι «επίσημες μεταφράσεις»; Είναι οι μεταφράσεις εκείνες που μπορούν να κατατεθούν σε κάποια δημόσια ή ιδιωτική αρχή και να γίνουν δεκτές. Οι μεταφράσεις με άλλα λόγια τις οποίες έχει υπογράψει και επικυρώσει ο μεταφραστής. Ανεπίσημη παραδείγματος χάρη θα ήταν μια μετάφραση την οποία χρειάζεται κάποιος απλά για να καταλάβει τι λέει το κείμενο. Ή για παράδειγμα αν κάποιος θέλει να μεταφράσει το βιογραφικό του ή το website της επιχείρησής του στα αγγλικά. Προσοχή, ανεπίσημη μετάφραση, δε σημαίνει σε καμία μα καμία περίπτωση, ότι ο επαγγελματίας μεταφραστής δεν είναι υπεύθυνος για την ποιότητα της μετάφρασης που παραδίδει ή ότι δεν θα κάνει εξ’ ίσου καλή δουλειά. Σημαίνει απλά ότι δεν θα την καταθέσει κάπου, στην εφορία για παράδειγμα, ή στον Δήμο, ή σε έναν πιθανό εργοδότη.

Ποιος έχει όμως στην Ελλάδα το δικαίωμα να κάνει επίσημες μεταφράσεις οι οποίες γίνονται δεκτές από τις δημόσιες και ιδιωτικές αρχές;

1) Οι πτυχιούχοι μεταφραστές, απόφοιτοι του Τμήματος Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστήμιου σύμφωνα με το Π.Δ. 169 της 17.06.2002 (ΦΕΚ 156/2.7.02). 

2) Η Μεταφραστική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών

3) Οι δικηγόροι που μπορούν να βεβαιώσουν ότι έχουν επαρκή γνώση της γλώσσα από την οποία μεταφράζουν

‘Έτσι λοιπόν, στην Interpretit, εφόσον είμαστε και οι τρεις πτυχιούχοι του Ιονίου Πανεπιστήμιου, μπορούμε να σας βοηθήσουμε και να αναλάβουμε τη μετάφραση των εγγράφων σας και την επικύρωση, έτσι ώστε να είστε σίγουροι ότι μπορείτε να καταθέσετε και να γίνουν δεκτά οπουδήποτε, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.
Επίσης, αν θέλετε να ελέγξετε αν υπάρχει κάποιος μεταφραστής πτυχιούχος του ΤΞΓΜΔ στον τόπο κατοικίας σας, μπορείτε να το κάνετε από τη σελίδα της ΠΕΕΜΠΙΠ, του επαγγελματικού μας συλλόγου, κάνοντας κλικ εδώ.
Όποιος από σας, έχει οποιαδήποτε απορία σχετικά με τον χώρο της μετάφρασης ή της διερμηνείας, μπορεί να στείλει ένα e-mail στο This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it. και θα του απαντήσουμε σίγουρα. Που ξέρετε, μπορεί να σας κάνουμε και σας ποστ!

Τις προάλλες ανεβάσαμε στη σελίδα της Interpretit στο facebook αυτό το βιντεάκι

όπου, αφού ο Πρωθυπουργός της Ιταλίας ολοκληρώνει τα λεγόμενά του, η διερμηνέας ξεχνάει ανοιχτό το μικρόφωνο και αναφωνεί: «Πιο γρήγορα δεν γίνεται; Το κέρατό μου!». Ομολογώ ότι όταν το είδα πρώτα γέλασα και μετά έβαλα τον εαυτό μου στη θέση της και δήλωσα στο facebook την αμέριστη συμπαράστασή μου. 

Ναι, έκανε ένα λάθος που είναι από τα πρώτα που μαθαίνουμε να αποφεύγουμε ως διερμηνείς (καλά, εννοείται το έχω κάνει και μάλιστα αυτό που είπα δεν είναι καν πρέπον να το γράψω εδώ – ευτυχώς είχαν ήδη βγάλει όλοι τα ακουστικά και δεν άκουσε κανείς!) αλλά ειλικρινά δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς νιώθει ένας διερμηνέας όταν ο ομιλητής μιλάει λες και έχει φάει γλιστρίδα. Είναι πραγματικά εξαντλητικό.
Και άντε, αγαπητοί ομιλητές, για εμάς δεν σας νοιάζει. Για τον εαυτό σας και αυτά που λέτε όμως; Είναι μαθηματικά βέβαιο και επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι όταν μιλάτε σαν να μην υπάρχει αύριο κάποια από τα λεγόμενά σας αναπόφευκτα δεν θα μεταφερθούν. Στην πολύ πιο σπάνια αλλά χειρότερη περίπτωση, θα μεταφερθεί κάτι λάθος. Αναλογιστείτε την περίπτωση του βίντεο: Κοινή συνέντευξη τύπου του Πρωθυπουργού της Ιταλίας και της Καγκελάριου της Γερμανίας για το καυτό ζήτημα της ελληνικής κρίσης σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία. Η διερμηνεία πρέπει να είναι απόλυτα ακριβής. Μα πρέπει όμως να βοηθάει και ο ομιλητής σε αυτό!
Αν λοιπόν, πρέπει να μιλήσετε σε κάποιο συνέδριο/συνάντηση/σεμινάριο όπου υπάρχει διερμηνεία, ακολουθήστε τις παρακάτω συμβουλές:
- Μην διαβάζετε από μέσα. Όταν κανείς διαβάζει, η ταχύτητα της εκφοράς του λόγου αυξάνεται πολύ και χάνεται σε μεγάλο βαθμό ο επιτονισμός και η γλώσσα του σώματος που βοηθούν πολύ τους διερμηνείς. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, η ταχύτητα θα πρέπει να είναι έως 120 λέξεις/λεπτό.
- Μην φτάνετε ούτε στο άλλο άκρο. Καλό είναι να έχετε μία παρουσίαση ή κάποιες σημειώσεις ή μια κάποια ιδέα του τι θέλετε να πείτε. Αν ανεβείτε στο πόντιουμ χωρίς να έχετε αφιερώσει ούτε πέντε λεπτάκια στο να σκεφτείτε την ομιλία σας, πολύ πιθανόν να μην ολοκληρώνετε τις προτάσεις σας, να ανοίγετε παρενθέσεις επί παρενθέσεων που δεν θα κλείνετε ποτέ καθιστώντας τη δουλειά μας εξαιρετικά δύσκολη.
- Ενημερώστε από πριν τον/τη διερμηνέα για το θέμα, παρέχοντάς του ιδανικά και υλικό για να προετοιμαστεί π.χ. την παρουσίασή ή το abstract σας)
Και φυσικά όλα αυτά ισχύουν και όταν δεν υπάρχει διερμηνεία. Εσείς πόση ώρα μπορείτε να διατηρήσετε την προσοχή σας όταν ακούτε κάποιον να διαβάζει μονότονα ένα κείμενο; Τα συγκρατείτε όλα όσα λέει; Σκεφτείτε τα λοιπόν όλα αυτά την επόμενη φορά που θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κοινό.Θα βοηθήσετε κι εμάς κι εσάς!

Καλώς ήρθατε στο blog μας. Στο πρώτο μας post θέλω να διηγηθώ την ιστορία μας. Να εξηγήσω γιατί ξεκινήσαμε την Interpretit.
Ίσως να ξέρετε πάνω κάτω, ποιες είμαστε και τι κάνουμε. Είμαστε τρεις διερμηνείς και μεταφράστριες, με εξειδικεύσεις σε διάφορους τομείς και μιλάμε ελληνικά (όλες), αγγλικά (όλες), γαλλικά (Βάλια, Μαρία), γερμανικά (Φαίη), ισπανικά (Μαρία), ιταλικά (Βάλια), τουρκικά (Βάλια).
Γνωριστήκαμε στο πανεπιστήμιο και δουλεύαμε ήδη μαζί λίγο καιρό, μέσα στην καμπίνα διερμηνείας αλλά και έξω από αυτή και είχαμε διάφορα σκαμπανεβάσματα, όταν αποφασίσαμε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να προσφέρουμε στους πελάτες μας καλύτερες, πιο ολοκληρωμένες και αποτελεσματικές υπηρεσίες.
Ακούσαμε πολλές φορές την ερώτηση «γιατί»; Και εξηγούμαι. «Πώς και αποφασίσαμε σε αυτή τη συγκυρία να ξεκινήσουμε δική μας εταιρία»; «Δε φοβόμαστε»; «Το έχουμε σκεφτεί καλά»;
Και απαντώ. Παίρνουμε όντως ένα ρίσκο. Το ρίσκο είναι ναυτικός όρος, που πρωτοχρησιμοποιήθηκε ήδη από τον 14ο αιώνα, στα Ισπανικά (risco) και σήμαινε τον βράχο, τον σκόπελο, που αποτελούσε κίνδυνο για τα πλοία. Κάποια στιγμή όμως η λέξη μεταδόθηκε και στην κεντρική Ευρώπη, όπου άλλαξε η σημασία της και υποδήλωνε την αβεβαιότητα των εμπορικών συναλλαγών. Πρέπει όμως να επισημάνουμε, ότι η χρήση της λέξης «ρίσκο» διαδόθηκε την εποχή που για πρώτη φορά, ο άνθρωπος μπορούσε να παρέμβει στον κόσμο και να τον αλλάξει. Η διεξαγωγή του εμπορίου προϋποθέτει τον υπολογισμό κέρδους και ζημίας, πράγμα που σημαίνει ότι ο άνθρωπος πρέπει να ρισκάρει. Η έννοια του ρίσκου αντικατοπτρίζει επίσης για πρώτη φορά την αμφισβήτηση της «θείας πρόνοιας» καθώς και μια νέα θεώρηση του κόσμου. Παίρνοντας ρίσκο ο άνθρωπος πήρε για πρώτη φορά την τύχη του στα χέρια του.
Η δεδομένη συγκυρία είναι κατά τη γνώμη μας η κατάλληλη για πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας. Για να προχωρήσουμε κάνοντας αυτό που αγαπάμε, να σας βοηθήσουμε να επικοινωνήσετε καλύτερα με τον κόσμο. Η αγάπη μας για το λόγο, γραπτό και προφορικό και οι βασικές μας αξίες-επαγγελματισμός, ευελιξία, εχεμύθεια- καθώς και η εμπιστοσύνη των πελατών μας, είναι το δίχτυ ασφαλείας μας για το ρίσκο που παίρνουμε. Καλώς ήρθατε στο σύμπαν της Interpretit.