• GR |
• EN

Πήρα την απόφαση να γράψω αυτό το ποστ, κυρίως γιατί με έλουσε κρύος ιδρώτας, ντράπηκα ειλικρινά, όταν κατάλαβα έχει περάσει περίπου ένας χρόνος από το τελευταίο μας στο blog αυτό. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, ναι το blog έκανε μια αγρανάπαυση αλλά η εταιρεία λειτουργεί ακόμη!

Και επειδή το blog δικό μας είναι και γράφουμε ό,τι θέλουμε, αποφάσισα σήμερα να μη γράψω για τη μετάφραση, τη διερμηνεία, τα CAT tools ή την επιμέλεια κειμένων, αλλά να πω δυο λόγια για την μέχρι τώρα εμπειρία μου ως εργαζόμενη μητέρα. Πέρυσι το Μάρτιο γέννησα το πρώτο μου παιδί, τη Στεφανία, η οποία είναι τώρα έντεκα μηνών. Το πλεονέκτημα του να μη δουλεύει κανείς μόνος του, ειδικά όταν είναι ελεύθερος επαγγελματίας και να έχει συνεταίρους το είχα καταλάβει ήδη από την εγκυμοσύνη καθώς δεν αγχώθηκα ούτε στιγμή, για το τι θα απογίνουν οι πελάτες μας και πώς θα εξυπηρετηθούν. Αυτό όμως που δεν είχα καταλάβει είναι πόσο σημαντικό είναι τελικά (για την ψυχική σου υγεία κυρίως) να μην χρειάζεται να απαντάς σε e-mail και τηλέφωνα τον πρώτο καιρό αλλά να επικεντρωθείς στο μωρό γιατί είναι μια εντελώς νέα κατάσταση και εκτός από αυτό χρειάζεσαι και συ μια περίοδο προσαρμογής.

Αφού έκατσα λοιπόν σπίτι μαζί της για πεντέμισι μήνες, τέλος Αυγούστου επέστρεψα στο γραφείο. Και αφού δουλεύω ήδη πέντε μήνες φουλ τάιμ, να τι έχει αλλάξει:

1. Δουλεύω πολύ πιο συγκεντρωμένα. Αντί να χαζεύω δυο ώρες τη μέρα στο facebook, χαζεύω συνολικά περίπου ένα μισάωρο και προσπαθώ να τελειώσω το αργότερο μέχρι τις έξι για να γυρίσω σπίτι στην κόρη.
2. Βρίσκω χρόνο για επιμόρφωση. Εκεί που μέχρι πριν γίνω μητέρα δεν είχα ποτέ χρόνο, τώρα επειδή ίσως ξέρω ότι το concept ελεύθερος χρόνος έχει τελειώσει στην ουσία για κάποια χρόνια, έχω αποφασίσει ότι ο χρόνος είναι μια έννοια σχετική και έχω ήδη κάνει ένα δίμηνο σεμινάριο στη νομική ορολογία στα γερμανικά με φυσική παρουσία παρακαλώ και έχω παρακολουθήσει και δύο webinar.
3. Δεν παίρνω ποτέ δουλειά στο σπίτι. Αν δεν έχω τελειώσει τη δουλειά, θα κάτσω μια ώρα παραπάνω ή θα έρθω μία ώρα το Σάββατο. Δεν κουβαλάω όμως πλέον δουλειά μαζί μου, πρώτον γιατί τις ώρες που θα είμαι σπίτι θέλω να τις περνάω μαζί της και δεύτερον γιατί, κακά τα ψέματα, όταν κοιμάται η κόρη, κοιμάμαι και γω εξαντλημένη. (ΝΑΙ από τις εννιά το βράδυ, τι θα πει είναι νωρίς;)
4. Παίρνω αποφάσεις με βάση μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και όχι μεσοπρόθεσμο. Επίσης δεν κλείνω εισιτήρια να πάω σε όποιο event δω και μου αρέσει χωρίς να το σκεφτώ. Για να λείψω απόγευμα ή Σαββατοκύριακο, θα πρέπει πρώτα να συνεννοηθώ με το μπαμπά της, έτσι ώστε να είναι τουλάχιστον ο ένας από τους δύο μαζί της.
5. Συνειδητοποίησα ότι θα ζω από δω και πέρα με τύψεις. Αν δουλεύω παραπάνω έχω τύψεις γιατί δεν αφιερώνω στο κορίτσι μου όσο χρόνο θα ήθελα. Αν αρνηθώ μια δουλειά, έχω τύψεις ότι δεν είμαι σωστή επαγγελματίας και ότι αν συνεχίσω να λέω όχι, στο τέλος δε θα μας προτιμάει κανένας πελάτης.